Bir Bez Bırakma Hikayesi

Bez bırakma hikayesi diyorum çünkü bizimki aynen öyle oldu :) Asıl planım henüz 24 aylık olan kızıma tuvalet alışkanlığını kışa doğru kazandırmaya başlamaktı. İnci doğduğundan beri herşeyini planlıyorum elimden geldince. Hiç birşeyi şanşa bırakmadan. Ek gıdaya geçişini, kendi odasında uyumaya başlamasını, meme emmeyi bırakmasını vs... Anladımki buraya kadarmış dostum :) Artık karşıma istediğini istediği zaman yapan bir küçük hanımefendi var.
Hikayemiz şöyle başladı. 24. ay adım adım kutumuzdan Dr. Jane Gilbert 'ın Tuvalet Eğitimi kitabı çıktı. Zaten bu konuda bir fikrim vardı. Kafamda daha da oturdu herşey. Alışması ve günlük hayatının bir parçası haline gelmesi için lazımlığını alıp İnci'yle tanıştırmam gerekiyordu. Yavaş yavaş bezi bırakacağını söyleyen sohbetlere başlayıp nabzını ölçtüm. Pek umut vermedi bana açıkcası verdiği cevaplar :) Gelgelelim öyle değilmiş :) Bir iki kitap aldım birlikte okumak için. Şuradan ve buradan  görebilirsiniz. Doğru zamanı beklemeye başladım. İnci iki de bir bana ''çüçük tuvalet al anne'' demeye başladı :)  Ne yalan söyleyeyim öyle korkuyordum ki bu bezi bırakma işinden, hiç işime gelmiyordu. Tedirginliğimi yansıtıp herşeyi berbat etmek de istemiyordum. Bir akşam işten dönerken nihayet çüçük tuvaletimizi de aldım :) Bu lazımlık konusunda da biraz zorlandım açıkcası. Ben sadece lazımlık olan bir lazımlık aradım hep ama heryerde konuşan, ışıklı, öyle-böyle pahalı lazımlıklarla karşılaştım. Bence bu çiş-kaka olayını bu kadar büyütüp şölene çevirmemek gerekiyor.
Konumuza dönersek; İnci lazımlığı gördüğü anda hemen oturmak istedi ve o geceden sonra bez bırakma mecaramız zorunlu olarak başladı.
Kızım kendisi istediği için bir yanım olacak bu iş diyordu ama diğer yanım alez bile almadın Öykü her yer çiş olacak 1 saate diyordu :) Evdeki tüm alt değiştirme örtülerini koltuklara serdim ve üstüne pikeler örttüm. 1-2 halıyı kaldırdırım önce ama bunun İnci'yi tedirgin ettiğini düşünerek 2. gün geri serdim. Yataklara çarşaf altı kat kat alezler serildi :)
Peki nasıl gitti? Bezi çıkarttığımız andan itibaren 15 dk içinde 4 kere yere çişini kaçırdı :) Kötü başlasak da çok iyi gittik diyebilirim. O hafta annem ilgilenmeye başladı ben çalıştığım için bir kaç kez kaçırsa da çoğunlukla lazımlığa bazende tuvalete yaptı hep. Ben annemi biraz yıpranmış gördüğüm için :) cuma izin aldım ve o 3 gün çok verimli geçti. Uykularından da hep kuru kalktı. İşte o zaman gerçekten hazır olduğuna ikna oldum. İnci çok fazla kaza yaşamadan lazımlığı tutturmayı başardı. Düzeni 10. gün oturdu diyebilrim. İlk zamanlar biz sorduk, şimdilerde de kendisi söylüyor gelince. Nadiren gece kazaları yaşıyoruz ama yolun daha başındayız onu da öğrenecek. İnci tuvaletini tutuyor ama yapma kısmı uzun sürüyordu. Dakikalarca lazımlıkta oturuyordu :) Altına kaçırması aslında süreç için iyi bir şey bence. Çünkü ıslaklıktan rahatsız olup tutmayı öğrenecek. O yüzden iyi tarafından bakın :) Bizim hikayemiz böyle birdenbire cerayan etti :) Tabi biz şuan da sadece tuvalete yapma kısmındayız. Alışkanlığın tamamında çamaşırını kendisi indirme, tuvalet temizliği, tekrar giyinme, sifon çekme ve el yıkama aşamaları var :)
Herşeyden önce bu işe girişmeden kendinizi hazırlamanızı tavsiye ederim. Sabır en çok ihtiyacınız olan şey olacak. Dışardan söylenenleri asla kafanıza takmayın. Sonuçta bezi bir gün bırakacak. Acele etmenin hiç bir anlamı yok. Rehberiniz çocuğunuz olsun, o zaman bu iş başarıya ulaşıyor. Uzmanlar mesane-kas kontrolünün en erken 18-24 ay arası başladığını söylüyor. Yaza gelsin, kışa gelsin diye uğraşmayın. En uygun mevsim hazır olduğunuz mevsimdir :) Eğer hayatınızda bir değişiklik söz konusu ise beklemenizi öneririm. Gidilecek bir tatil, eve yatılı misafir, taşınma vb. En zor kısmı da defalarca yere çiş yapsa da gülümseyip ''olsun annecim bir dahakine daha erken haber veirirsin ve lazımlığına/tuvaletine yaparız demek. Aslında dahası böyle deyip hoyratça davranırsanız da olmaz. Naif olmalı asla gergin davranmamalısınız. Bu yaklaşık 2 yıldır süregelen bir alışkanlığı değiştirmek sonuşta. Kolay olmayacak! Ben hem lazımlık hemde tuvalet aparatı almanızı öneririm. Direk tuvalete alışması çok güzel olur ama bazen tuvalet korkutucu gelebiliyor. İnci de lazımlığı tercih etti örneğin. Birde seyahatlerde kullanılan portatif bir lazımlık var. Şiddetle tavsiye ederim. Geçtiğimiz gün TEM otoyolunda bizim hayatımızı kurtartı kendisi :) Buradan bakabilirsiniz.  Aşağıda nacizane tavsiyelerimi 3 ana başlıkta topladım.
Sevgiler,

Çocuğunuzun bezi bırakmaya hazır olduğunu nasıl anlarsınız?

• Sabah bezi kuru kalkıyorsa
• Çiş, çoğunlukla kaka yaparken bir köşeye çekiliyor yada duraklıyorsa
• Çıkartmak istediğini açıkça söylüyorsa yada belli ediyorsa
• Yaptıktan sonra yaptığını gelip size söylüyorsa

Mutlaka Yapın!

• Lazımlığı/Tuvaleti tutturduğunda onu gönülden tebrik edin.
• Külodunu kendisi çıkarmaki sifona baskma vb. isterse, size yardım etmesine izin verin.
• Her zaman motive edin. (Bu sefer olmadı bir dahakini tuvalete yaparız vb.)
• Siz tuvaletteyken izlemek istiyorsa izin verin.
• Lazımlığı bezini çıkartmaan önce alın ve hayatınıza katın :)
• Bu süreçte tek işiniz bu olacak, hayatınızı buna göre organize edin.
• Çocuğunuz lazımlıkta/tuvalette otururken sulu oyunlar oynamak yada musluğu açmak çişi kolay yapmasına, balon şişirmek yada düdük öttürmek de kakasını kolay yapmasına yardımcı oluyor.
• Baktınız bu iş olmuyor ara verin. Yine başlarsınız :)

Asla Yapmayın!

• Asla sesinizi yükseltip,sinirlenmeyin. Yardımcı olmayacağı gibi bir de zararı olacaktır. Size kızdığı anlarda sinirlendiğinizi bildiği için bilerek altına kaçıracaktır.
• Bu seferlik yap altına ama başka zaman olmaz demeyin. Tutarlı olun.
• Bezi bir kere çıkartırsanız bir daha takmayın. Bu çocuğunuzu aklını karıştıracaktır.
• Çocuğunuz asla kendini baskı altında hissetmemeli.Sürekli çiş var mı?/ kaka var mı? diye sormayın. (ben ettim siz etmeyin!)